弾く

hiku
(tocar (guitarra, piano))


Verbo del grupo 1

RAÍZ

RAÍZ NEGATIVA

FORMA -TE

FORMA -TA

弾き-
hiki-

弾か-
hika-

弾いて
hīte

弾いた
hīta



COLOQUIAL

 

FORMAL

AFIRMATIVO

NEGATIVO

 

AFIRMATIVO

NEGATIVO

PRESENTE

弾く
hiku

弾かない
hikanai

弾きます
hikimasu

弾きません
hikimasen

PASADO

弾いた
hīta

弾かなかった
hikanakatta

弾きました
hikimashita

弾きませんでした
hikimasen deshita

DESIDERATIVO

弾こう
hikō

弾きましょう
hikimashō

IMPERATIVO

弾きなさい
hikinasai

弾け
hike

弾くな
hiku na

弾いて (ください)
hīte (kudasai)

弾かないで (ください)
hikanaide (kudasai)

 

GERUNDIO

弾いて
hīte

弾かないで
hikanaide

弾かずに
hikazu ni

CONNATIVO

弾いた
hītara

弾かなかったら
hikanakattara

CONDICIONAL

弾けば
hikeba

弾かなければ
hikanakereba



OTRAS FORMAS Y DERIVACIONES

DERIVACIÓN A ADJETIVO VOLITIVO

弾きたい
hikitai

FORMA SIMULTÁNEA

弾きながら
hikinagara

FORMA DE ENUMERACIÓN

弾いた
hītari

FORMA CON AUXILIAR DE CONTINUO

弾いている
hīte iru

DERIVACIÓN POTENCIAL

弾ける
hikeru

DERIVACIÓN PASIVA

弾かれる
hikareru

DERIVACIÓN CAUSATIVA

弾かせる
hikaseru